Özel İdare-Sitemiz Dayanışması
Ordu Özel İdaresi İle Sitemiz Yönetimi Görüşmelerde Bulunarak Dayanışma İçinde Olmaya ve Özel İdarenin Çıkaracağı Dergide Akkuş İle İlgili Haberlerin Yapılmasında İşbirliği İçinde Olunmasına Karar Verilmiştir. Derginin 2. Sayısında Akkuş İlçesi Tanıtımı İş Birliği İçinde Yapıldı
İLÇE TANITIMI
AKKUŞ
Tarihi
Tarihi kaynaklarda Akkuş ilçesinin adından söz edildiği dönem 19. yüzyılın sonlarına rastlanmaktadır.1858-1892 yılları arasında, Sivas Vilayetinin Samsun Sancağına bağlı “Karakuş” adıyla bir yerleşim merkezi olduğu bilinmektedir. Akkuş ilçe olmadan, ilk önce Samsun ilinin Ünye ilçesine bağlanmış, daha sonra da 1920 yılında yürürlüğe giren 69 sayılı kanunla Ordu’nun il olması üzerine Ünye ilçesi ile birlikte Ordu iline bağlanmıştır. 1954 yılında Karakuş Nahiyesi’nin ilçe olması için nahiye sakinlerinin Başkent Ankara’ya giderek, zamanın Başbakanı Adnan MENDERES’e Karakuş’un ve halkının içinde bulunduğu zor şartları dile getirmesiyle Başbakan Adnan MENDERES’in, “Hay hay Karakuş’u ilçe yapalım. Fakat kara günler geride kaldı, bundan böyle Karakuş’un adı Akkuş olsun” önerisi doğrultusunda Karakuş nahiyesi 4 Mart 1954 tarihinde çıkarılan 6324 sayılı Kanun ile Akkuş ilçesi olarak bugünkü adını alır.
Coğrafi Yapısı
İlçe, Ünye – Niksar Devlet Karayolu üzerinde olup, yüzölçümü 666 km2’dir. Doğuda Kumru, batıda Erbaa, Çarşamba, kuzeyde Terme, Ünye, güneyde Niksar ilçeleriyle çevrilidir. Arazi yapısı genellikle dağlık olup, meyilli yamaçlarla kaplıdır.
Dağların üzeri tepe noktalarına kadar ormanlarla örtülüdür. İlçe merkezi bu dağlar arasında 1300 metre yükseklikte küçük bir platoda yerleşmiştir.
Nüfusu
Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemine göre, yapılan son nüfus sayımında ilçenin nüfusu 5.746, köy ve kasabaların nüfusu 23.439 olup, toplam nüfus 29.185 olarak tespit edilmiştir. İlçe merkezinde yaşayan nüfusun çoğu küçük esnaflık ve el sanatları alanında, geriye kalanları ise hizmet sektöründe çalışmaktadır. Köylü nüfusun büyük bir kısmı tarımla, bir bölümü ise orman işçiliği ve hayvancılıkla uğraşmaktadır.
İdari Durum
İlçeye bağlı 32 köy bulunmaktadır. İlçe merkezindeki Belediyeden başka Salman Belediyesi, Akpınar Belediyesi, Çayıralan Belediyesi, Seferli Belediyesi ve Kızılelma Belediyesi olmak üzere ilçede 6 belediye daha bulunmaktadır.
Arazilerin dağlık, ormanlarla kaplı ve meyilli olması yüzünden köyler dağınıktır. Her köyün ortalama 6 -7 mahallesi olup, bu mahallelerdeki evler de mahalle içinde dağınık bir vaziyette yerleşmiştir.
Ekonomik Durum
İlçe ekonomisi, tarım, hayvancılık, orman ürünleri, küçük el sanatları ile bunlara bağlı ticari faaliyetler üzerine kuruludur. El sanatları içerisinde dokumacılık, dastar (kilim) ve halıcılık son yıllarda büyük gelişme göstermiştir. İlçede, tarımda kullanılan arazilerin çoğunluğu engebeli, dağlık, dik, ve erozyona açık araziler olup, % 5- 75 arasında değişen meyil arz etmektedirler. Sulanabilen tarım alanı yok denecek kadar azdır. İklim şartlarının ağırlığı tarımsal faaliyetleri büyük ölçüde sınırlandırmakta, bu nedenle ilçede makinalı ve sulamalı tarım yapılamamaktadır. Bu da üretim ve verimi kısıtlamaktadır. İlçede ekonomik değeri olan fındık, ceviz, ayçiçeği, ve şekerpancarının yanında buğday, mısır, arpa, çavdar, yulaf, fasulye, mercimek, fiğ, nohut, kabak, elma, armut, kızılcık, muşmula, idris (yerel ismi mahlep), kiraz, erik, kestane ve kuşburnu da yetiştirilmektedir. Sebzecilik pek gelişmemiş, arıcılık faaliyetleri ise yeni yeni gelişmektedir. Hayvancılık alanında sığır, koyun, keçi, tavuk, ördek, kaz ve hindi yetiştirilmekte, derelerde ise alabalık ve sazan türü balık üretimi yapılmaktadır.
Sosyal Durum
İlçede okullaşma oranı %60, okur-yazar oranı ise %95’dir. İlçe sosyal yönden pek fazla gelişememiştir. Köylerde yerleşimin dağınık olması nedeniyle sosyal hayat yerine ailevi hayattan söz etmek daha doğru olur. İlçe merkezindeki nüfusun büyük bölümü nakliyatçılıkla, küçük esnaflık ve sanatkârlıkla uğraşmakta; kırsal kesim ise genellikle tarım ve hayvancılıkla uğraşmaktadır. Kırsal kesimde binalar genelde ahşap olup, betonarme binalar yeni yeni görülmeye başlanmıştır. İlçe merkezinde ise yapılar genellikle betonarme olup, gecekondu tipi inşaat bulunmamaktadır.
İklim Özellikleri ve Bitki Örtüsü
İlçenin iklimi değişiklik arz eden bir yapıya sahiptir. Kuzey kesimlerinde Karadeniz iklimi, güney kesimlerde karasal iklim ve orta kesimlerde geçit iklimi hüküm sürmektedir. Bu itibarla kışlar sert ve uzun, yazlar ise kısa ve serin geçmektedir. İlçe topraklarının % 46’sını ormanlar oluşturmakta, geri kalan kısmı ise çiftçilerimiz tarafından yetiştiriciliği yapılan değişik kültür bitkileri ile çayır ve meralardan oluşmaktadır.
T.C. ORDU İL ÖZEL İDARESİ
İl Özel İdaresi Dergisi
Yıl:1 Sayı: 2 Ekim 2010
Fotoğraflar ve Bilgiler www.akkusilcesi.com İnternet Sitesi Yönetimi tarafından Ordu Özel İdareye Verilmiştir.
