MEMLEKETİMDEN İNSAN MANZARALARI
Nazım Hikmet’in memleketimden insan manzaraları adlı meşhur eserini okumasak ta zannediyorum duymuşuzdur. Nazım, İkinci Meşrutiyet’den, İkinci Dünya Savaşı sonuna kadarki toplumsal durumu şiir, öykü, roman, oyun, senaryo ve destan biçiminde karışık bir şekilde yazmıştır. Ancak bu uzun beş ciltlik kitabın ismi daha çok dikkati çeker, zira insanlarımızın hali dün olduğu gibi bugünde tam bir manzaralıktır.
Tanıdığım üst düzey bir amiri dinliyorum, dert yanıyor: Bir bayan memurum var, geçen yıl doğum yaptı halen göreve başlamadı, tam bir yıldır rapor alarak gelmiyor fakat maaşını da tıkır tıkır alıyor. Pes yani derken, düşünmeden edemiyorsunuz: Milyonlarca insanımız 700-800 lira maaşla dört-beş nüfus geçindirirken, sen göreve gelmeden yaklaşık iki bin lira al!..tabii sorsan o bayanın adalet, siyaset üzerine söyleceği nice söz vardır!?..fakat siz hiç takmayın kardeşim, siz helal kazancın kahramanlarısınız, siz haklısınız ancak düşünmeden edemiyorsunuz böyle nice raporla iznini uzatan ancak göreve gelmeyen bayan memur, öğretmen v.s. var mıdır, vardır o halde yazık şu ülkenin parasına…
Diyarbakır’da görev yaparken; yazları nerdeyse her akşam müptelası olduğumuz bir ciğer kebabçısı vardı, sohbet ederdik…meğer bizim kebabçı filan devlet bankasında memurmuş, yolsuzluktan atılmış..İnsan üzülüyor ama insanlar ders almıyor, daha geçenlerde Samsunun Çarşamba, Terme, Salıpazarı ve Ayvacık ilçelerinde TM.Ofisinde nerdeyse çalışanların çoğu yolsuzluktan gözaltına alınmış, içerideler..Şimdi Ofis fındık alıyor, sıcak para var ya, duramıyor insanlarımız: ‘’abi şeytan dürtüyor!’’ Dürttürme kardeşim, uyma bak işinden de olacaksın hem yakalanmasan da ahiretini berbat etmiyor musun? İnsanların hakkını yemiyor musun? Sonra falan belediyelerde onlarca yolsuzluk gözaltıları: Sonra Cumaya gidersin, hırsızlık yapma, başını salla he he ama işe gelince devam!
Arabanla bir kavşaktan geçiyorum; bir araba duracağı yeri-yaya geçidini geçmiş burnunu yoluma sokmuş, selektör yakıyorum ve geçerken bakıyorum: arabadaki insan kılıklı ancak hayvana da benzemeyen şahıs camı indirerek galiz bir şeyler söylüyor, belki hakaret-küfür… tabii sinirim al-üst, cevap ta veremiyorum zira yanımda ailem ve misafirlerim var, ancak bu alçak 20-25 yaşlarındaki vatandaş, aile-misafir dinlemiyor! korkum yok, ancak karşılık versen ne olacak, ne değişecek hiç umursamaz görünerek yoluma devam ediyorum..daha önce nice karşılık verdim, sövene sövme, bağırana bağırma ama bıkıyorsunuz, ne değişiyor ki? Vatandaşın kısaca yüz haline baktım: sanki yüz yıllık düşmanını görmüş gibi nasılda höykürüyor, efeleniyor! Aynı şekilde iki sene önce Akkuşta Belediye çay bahçesinde yola daha doğrusu bakmadan önüme sigara izmariti atan kişiyi uyarıyorum, nerdeyse kavga edeceğiz; adam da ne özür dileme var, ne de yanında kolunu omzuna attığı bayandan utanma!..Evet saygılı adam az, efendi az, halbuki bu adamların hepsi bir aile, okul yada her ikisinden geçmiştir de niye böyledir? Magazin, TV ve internet medyasının bu olduğu memleket de ahlak ta neymiş değil mi?
Yunanistan’a evet yaklaşık on sene önce Yunanistan, İran deyince kulakları dikilen düşman onlar düşman gitmeyin oralara, diyen hem de Öğretmen olan arkadaşlarımız vardı. İşte oraya AB projesi nedeniyle Yunanistan’a giden öğretmen arkadaşlarımız var, diyorlar ki; gittiğimiz Volos şehrinde trafikte bir tane korna sesi duymadık, gürültü duymadık, araba sürenler birbirine saygılı. Şimdi düşünmeden edemiyoruz: Yunanistan mı daha insan biz mi farklı insanız, Yunanistan mı Müslüman, biz mi Müslüman’ız?
Görev yaptığım Lisenin yanında bir İlköğretim Okulu var, ders anlatırken oranın bahçesini ve öğrencileri izliyorum: Beş altı öğrenci almışlar bir arkadaşlarını ortaya, tekme-tokat girmişler, dövüyorlar! Tabi ortada nöbetçi ya da ders Beden eğitimi ise öğretmen falan yok, yok ta ortada bir şeyin daha olmadığı da anlaşılıyor: Ahlak, saygı ve arkadaşlık yada mademki kavgaysa eşitlik!…Öğrenciler bunca eğitim, öğretim, aile ve nasihatin sonunda böyleler ve de müdahale edilmezseler bu çocuklar birer eşkıya adayı..güya Okullarda Rehber ve Psikolojik danışman var! Bunlar çol-çocuk kavgası, oyunu.. Ülkedeki mafya ve çeteler mi dediniz; hepsi açlıktan, yapacak iş olmadığından böyle yapıyorlar!
Daha da ne manzaralar var, ülkemde: Bir araştırmaya göre %60’nın Kuran Mealini (Türkçesini) hiç okumadığı anlaşılan İmamlarımızdan birinin bir tanıdığımın ifadesine göre, yıllık iznini kullanırken, namaz kılmadığı görülünce şaşıran tanıdığımıza ‘’ben şimdi görevimin-mesaimin dışındayım’’ demesi..Diyarbakır Dicle Üniversitesinde Tıp Fakültesinde Hastaneye dört bin yıl yetecek ilaçların üç-beş yıl için alınması(tabii yolsuzluk değil bu!?) özel Hastanelerin önem kazanmasıyla milyarlar maaş alan bazı doktor ve diğer sağlık mensuplarımızın Devleti milyarlarca dolandırması, ölen kişiye ameliyat yazmalar falan..(eğitim şart kardeşim: al sana işte Üniversite mezunları!)ve daha ne rezillikler, bazen %99 ‘u Müslüman diyerek övündüğümüz halkımızdan hepimizin de bildiği manzaralar..
Haa neydi o Okul sıralarında öğrendiğimiz: Türk Milleti zekidir!(elhak doğrudur!)
Türk Milleti çalışkandır(buda doğru!) Türk Milleti dürüsttür, ahlaklıdır!(İnşallah öyledir)
Elbet herkes böyle değil! Bunlar hep kötü örnekler, şükür ki çok iyi insanlarımız var. Halen cemiyetimizde komşuluk, arkadaşlık, yardımlaşma önemini kaybetmedi ve nice dürüst insanlar var! Fakat artık ‘’falan adam çok dürüsttür! Filan adam ahlaklıdır’’ dense kimse kolay kolay inanmıyor, çünkü özellikle Medya tetikçiliğiyle değerler öyle yozlaştırıldı ve insanlar sadece tüketmeye, yemeye, içmeye, seyretmeye odaklandı ki çok kimsenin özür dilemek, kendini eleştirmek, saygı ve dürüstlükle vakit ayıracak zamanı kalmadı. Manzara böyle gibi!
Bahadır KAYIM
