Yeni Yolun Bükmeleri

Yol yordam bilmek” ile ahlaki bilinçlenmeyi kasteder

YENİ  YOLUN  BÜKMELERİ

Yol:

“Yol yordam bilmek” ile ahlaki bilinçlenmeyi kasteder.

“Dağlar yüksektir ama üztünden yol geçer” denilerek her işin kolayı olduğu vurgulanır. Yol gözlemekle hasretliyi beklemeyi anlatır. “Yola çıkmak”la bir işe kararlı başlamayı söyler bize.  “Yol geçen hanı” ile  başı boşluğu anlatırız. Yol hakkında böyle uzun uzun söylemleri sıralayabiliriz. Ama biliriz ki, yol, medeniyete açılan kapıdır. Yol refahın göstergesidir. Gelişmişliğin simgesidir.  Yol bir bölgenin en önemli yatırımıdır.  Bir fabrikadan daha önemli bir  yapı taşıdır yol. Yol olmayan yere dünyanın en güzel tesislerini kursanız ancak kuşlarla komşuluk edersiniz.

Başlığı görünce  alışık olduğumuz romantizmden bir dize daha gelecek diye düşündüğünüzü biliyorum.  Bu defa  öyle olmadı işte… Ama özlediğimiz bu yeni yol ve bükmeleri için henüz ufukta bir belirti de yok.

“Yolumuz yok!” diye konuşuruz. Aynı cümleyi bazıları argo olarak çok başka anlamda kullanıyorlar ama biz onu değil, hani şu yerleşim yerlerini birbirine bağlayan dümdüz, kaymak gibi, ayağımızın taşa gelmediği tarık’tan, yani uzakları yakın eden yoldan bahsediyoruz. Yolumuzun olmadığını kendi kendimize dert yanarız. Aslında yetkili makam ve mevkilere sesimizin ne kadarını duyurabiliriz diye harekete geçmeliyiz. Mail yoluyla, mektuplarla ve bulduğumuz iletişim araçları ile ilgilileri rahatsız edecek şekilde aktif olmalıyız. Artık ağlamayan bebeğe süt vermiyorlar. Öyle sesli ağlamalıyız ki sırf sesimizi kesmek için  bile bir miktar yol verebilirler kim bilir.

Ünye – Niksar karayolu tarihi bir yoldur. Orta karadenizi  iç kesimlere bağlayan en kısa yoldur. Genişletilmesi için kamulaştırılacak araziler çok da değerli araziler değildir. Büyük bölümü orman alanından ve  çoğu yerde tapusuz alandan geçecek bir genişletme işlemi büyük giderlere ulaşmaz. 

Siyasiler, bu güzergahta yaşayan insanların mağduriyetini gidermek adına değil oy sayısına göre yatırımları yönlendirmekte olduklarını düşünmeden edemiyorum. Hepimiz biliyoruz ki bu bölgede yaz kış yağmur çamur eksik olmaz. Kışlar cetin ve uzun olur. Beton asfalt yapılmaz ise, asfaltın en büyük düşmanı olan su yolun altından yukarı hareket ile yapılan sıradan bitümlenen yolları hemen silip süpürmektedir.  Çakıl dökülüp üstüne zift dökmek yol yapmak değildir.  Böylesine ses kısmak, göz boyamak  için hibe edilen paralar şimdiye kadar bu yolu gerçek anlamda bitirebilirdi.

Akkuş’lu hep bahtına, şansına veya kaderine mi küsecek? Sadece cezalandırılan Akkuş ve çevre köyleri oluyor hep. Niksar veya Ünye’nin alternatifleri var ve pek önemsemediklerini biliyoruz. Şunu da  biliyoruz ki ödenek çıkarmak, proje yapmak. projeyi onaylatmak zor ve uzun bir süreç. Bu işler sadece bizim vekillerimizin gayreti ile de bitmiyor. Fakat bir girişimde bulunduklarını bu insanlarımıza anlatsınlar. Anlatsınlar da yüreklere su serpsinler. Somut  bir veri sunsunlar. Laf istemiyoruz.

Bu yoldan faydalanacak sadece Akkuş olmayacaktır. Bütün orta karadeniz il ve ilçeleri ile iç kesimlerdeki bütün il ve ilçeler bu yolun açılmasından ekonomık olarak son derece fayda sağlayacaktır.  Ancak, Akkuş’u yalnız bırakan bu bölge insanına da  uyarıcı ve bilgilendirici yollar bulmalıyız.  Bizim yerel yöneticilerimiz, komşu ilçe yöneticilerine ziyaretlerde bulunmalı ve onların desteklerini kazanmalı.

Derler ya: “Arabası kırılana yol gösteren çok olur.”

Ama, bir şeyleri elde etmenin de bir yolu yordamı olmalı muhakkak.

Veysel Şensoy