Yoksa, annemin gözyaşları kıyamete kadar akacak mı?
SEN ÇOK SUÇLUSUN! REVAN BEBEK
Sen çok şuçlusun! Revan bebek. Suçlusun! çünkü sen paha biçilemeyen petrol yataklarına sahipsin.. Senin liderin Amerikay’a kafa tutup al-kaideyi ülkesine sokmadığı için gene sen suclusun! Eğer Al-kaideyi ülkenize soksaydı yöneticilerin, Amerika bunu bahane ederek tek başına çökecekti petrol yataklarınıza. Oysa şimdi AB ile paylaşmak zorunda kalacak. Bu yüzden gene sen suçlusun!
Amerika’daki, Avrupa’daki yaşıtların daha ucuz benzinle binsinler arabalarının arka koltuklarına diye başladı bu zulum çoğrafyanızda. Annen bir tarafta yatıyor kalbinden yemiş kurşunu, baban bir tarafında yatıyor beyninden yemiş kurşunu, kardeşlerine şarapnel parçaları isabet etmiş upuzun yatıyorlar toprağın üstünde cansız bedenleriyle. Sen soğukta – sıcakta kime sarılacam kime sığınacam diye oradan oraya koşarken o cehennemde, Avrupalı Amerikalı yaşıtların Ana babalarına sarılıp güzel yemeklerini yiyecekler. Senden çalınan mutlulukla ve daha ucuz yakıtla ısınan evlerinde.
Ha ülkeni yönetenlerin hiçmi günahı yok, olmazmııı hemde çok. Eğer onlar Filistinli bebeklerin feryadına kulak verip ellerindeki büyük gücü onları bu zulumden kurtarmak için birleştirip kullansalardı, senin bu feryadın hiç olmayacaktı REVAN bebek. Ne demişti yaşıtın Filistinli çocuk hatırlıyormusun ;
“Baba! Diyorlar ki sen suçlusun.
Baba! Sen suçlu değilsin…
Baba! Neden tutukladılar seni?
Baba! Seni benden neden esirgediler?
Beni bir defa bile öpmeden,
Annemin gözyaşlarını silmeden.
Anne!
Her sabah yanaklarında gözyaşı görüyorum.
Filistin herşeye lâyık değil mi?
Hergün güneşe sesleniyorum…
Anne! Babamı birkez daha görebilecek miyim?
Yoksa, kıyamete kadar bir daha göremiyecek miyim?
Yoksa, annemin gözyaşları kıyamete kadar akacak mı?
Baba, neredesin!
Neredesin!
Baba, neredesin!
Neredesin!
Topraklarımız işgal ediliyor.
Filistin çiçekleri koparılıyor.
Babamı hiç öpmedim,
Güneş doğduğundan beri.
Bayramlar bayramı, şenlikler şenliği kovalıyor.
Şehid üstüne şehid düşüyor…
Babam demir parmaklıklar arkasında!
Kölelerin tutulduğu duvarların ötesinde.
O gün ne zaman?
Parmakların kırılacağı gün ne zaman?
Her sabah çocuklarını öpen babalar!
Çok şey mi istiyorum?
Çok şey mi istiyorum?
Ey ezilmiş çocukluğum
Ben Filistin’in çiçeğiyim
Ve babam demir parmaklıklar arkasında.
Babamı istiyorum…
Babamı istiyorum…””””
İşte o çocuğun bu feryadına kulak verseydi büyükleriniz, senin şimdiki feryadın hiç olmayacaktı güzel çocuk..
Murat GÜL
03.04.2011
Sochi/ RUSYA
Duygularını güzel yansıttın Muratım. Evet bunca yıl Kaddafi boyun eğmedi, varlık içinde yokluk çektiler ama emperyal güçlere diz çökmedi ve şimdi onun adına bebekleri, kadınları masumları cezalandırıyorlar. Kaddafiye diktatör diyenler ise boş konuşuyorlar. Libya’da halkın yaşamlarını bilmeden atıyorlar. Evet “baba” derken belki de Hikmet-i ilahinin bir tezahürü olarak o koca imparatorluk günlerindeki babalık vazifesini yerine getirenlerin şefkatli günlerini çağırıyorlar.
Duyarlı babalar ve Melekleri Annesi gibi annelere teşekkürden başka elimden bişey gelmez ama bu yürekler attığı müddetce mutlaka bir şeyler olacak. Adını veremediğim bir şeyler…
Babamı istiyorum…
Babamı istiyorum…””””
Zulmeden insanların kulaklarında çınlamayan bu feryatlar, benim yüreğimi parçalıyor.
Çok duymuşumdur bu sözü
Babamı istiyorum, hiç kimse ama hiç kimse hele hele Allah korkusu olan, evladı canından can parçası olan hiç kimse hiç bir çocuğun babasına almaya hakkı yok.
Veren ALLAH
Alan Allah
Bir çocuk hele hele bir kız çocuğu arkasında onu koruyan yüce insan onun için erişilmez güç baba yok ise dünya ona dar gelir. Gülmek zor ağlamak kolay gelir.
Hiç bir çocuk ağlamasın, hiç bir çocuk babasız kalmasın. hiç bir direğini yitirmesin. o direk olmassa o evin çatısı çöker. ezilir canlar yok olur yuvalar.
Babalar yüreği büyük engin babalar almayın onları ayırmayın çocuklarından
Bir parça toprak için parçalamayın yuvaları ey zalim insanlar
Bir gün gelir yaradan sorar size hesabını
Yazıktır kalmasın çocuklar yetim. Sanmayinki yanlızlar. Yukarda onları koruyan yüce yaradan var.
Yoksa, annemin gözyaşları kıyamete kadar akacak mı?
Baba, neredesin!
Neredesin!
FATMA SAYILIR MELEKLERİN ANNESİ