20 Günlük Hasret

 

Öncelikle Allah’ın selamı ve bereketi üzerinize olsun diyerek yazıma başlamak istiyorum.

 

Bu yazımı sevinçle ve neşeyle yazıyorum çünkü, 11/08/2008 de yıllık iznimde köyümüze ve memleketimize, ilçemize kavuşmanın sevincini yaşadım. Ve haber bekleyenlere haber selam bekleyenlere kucak dolusu selamlar getirdim. Evet bir başkadır benim memleketim var ya, işte öyledir. Her bucağı her köşesi hasret doluydu memleketimin. Yazılarla anlatmanın fotoğraflarda görmenin ötesinde bir duygu idi içimdeki. İşte bir nebze de olsa kısa buluşmamızdan bir iki kelam etmek isterim.

       

        Tam çalışma sezonu olduğundan dolayı şahsi görüşmelerim olmadı ama birkaç fotoğraflarla köyümüzün durumunu tekrar gündemimize getirmeye çalışacağım. Evet Kurtboğaz köyünde bu sene verimlilik üst seviyelerde olduğu için yüzler gülüyordu. Yalnız güneş ihtiyacı biraz eksik olduğundan dolayı üzüntü ve düşüncelere de şahit olduk. Ne gibi şeydi bunlar, fındık dalları yeşillenmiş ama, fındıklar kızarmamış, mısırlar büyümüş, ama olgunlaşmamış. Güneş görmeyen fındık içini dolduramıyor ve toplama sezonunu geçiriyor. Güneş görmeyen mısırlar sadece sap kısmıyla kalıp sütlek ve çadar ihtiyacını karşılayamıyor. Bu da büyük bir sorun oluyor köylüler için, çünkü çavdar olmazsa gelecek seneye tarlaya ekecek bir tohumluk olmuyor.  İşte bu gibi sıkıntılar söz konusu. Burada yapacak tek şey dua: samimi bir inanç ile bolluk ve bereket istemek, şu ramazanı şerifin de içinde bulunduğu 3 aylarda bizi bereketlendirmesi için mevlaya dua gerektiğini düşünüyorum.

 

       

        Bu sorunlar inanca bağlı olabilir fakat, hükümetin de fındık fiyatlarındaki belirsiz bekleyiş moralleri düşürüyor ve kafaları karıştırıyor. Kurtboğaz ve civar köylülerde tedirgin bekleyiş sürüyor. Hangi üretici ile iki çift laf etsek dertlerinden yakınıyorlar. Fındık fiyatlarının bu kadar ucuz emeğin karşılığını almadan satılmamasını istiyorlar. Gerçekten o kadar zahmeti var ki, bu zahmeti de çeken, bilen, yapan anlar. Bunun işçiliği, işçisi, gübresi, dövdürmesi, kurutması hep emek isteyen şeyler. Gerçek manasıyla soruyorum halkımızın diliyle yetkililere, siz bu zahmeti çekseydiniz bu kadar ucuza satar mıydınız?

 

 

Köyümüzün büyükleriyle şahsi olarak görüşemediğimi yukarıda da belirtmiştim. Aslında hepsiyle bire bir konuşmak istiyordum fakat, herkes bağında ve bahçesinde idi. Ben dahi köydeki eksik fotoğrafları çekebilmek için tarladan kaçamak yaparak tamamlaya bildim. Çalışma zamanı çalışma oturma zamanı oturma diyerek işimize devam ettik. İnşallah hasret kalan gurbetçilerimize yeni fotoğraflarla derman olmaya çalışırız. Evet köyün son durumu hakkında geniş kapsamlı bir bilgi toplayamadım ama, yol, su, okul, çalışmalarında ilerlemeler olduğunun müjdesini şimdiden gurbetçi köylülerime haber verebilirim. Bu çalışmalar hakkında ileriki yazılarımda yeni konu başlıklarıyla sizlerle paylaşmaya devam edeceğim. Şimdilik satırlarıma son verirken site çalışanlarımıza ve akkuş lu hemşerilerimize saygı ve selamlar.                       

 

 AKKUŞ İNTERNET SİTESİ