Bu çocuklar artık dünyayı bizim gözümüzle görüyorlar, pırıl pırıl bakıyorlar ve gülümsüyorlar. Teşekkür ederim öğrencilerim adına
İKİ ÖĞRENCİNİN IŞIĞI GÖRMESİ
2008-2009 eğitim öğretim yılında göreve başladığım Çayıralan Belalan İlköğretim Okulunda sağlık nedeniyle olsun,maddi sebeplerle olsun okula kayıtsız bir çok çocuk olduğunu öğrendik. Akkuş İlçe Milli Eğitim Müdürlüğünün tespit edip bize verdiği kayıtsız öğrenciler isim listesi elimize geçtiği ilk andan itibaren geçen sene birlikte görev yaptığım ücretli öğretmen arkadaşım Aynur BİRDİR,okulumuzda hizmetli olarak görev yapan Alaeddin SEVİNDİK ve Belediye Başkanımız Metin İNCE ile yaptığımız alan taraması sonucunda Sinan KARACÜR ve Servet KARACÜR isimli iki kardeşe ulaştık.Bu iki kardeşin ikisinde de Pigment Hastalığı mevcut olup beyaz saçlı,beyaz kirpikli güneş gibi çocuklardı.Hastalıklarından dolayı güneşli havalarda görememekte,normal ışıkta ise yardımla ihtiyaçlarını görmekte idiler.Anne ve babasıyla yaptığımız görüşmelerde çocuklarını göremedikleri için okula göndermediklerini öğrendik ki göndermeye de niyetleri yoktu.Nasıl olsundu?İki çocuğun ikisi de görmüyordu.Tedavisi asla mümkün olmayan bir hastalığa sahipti iki evlatları.İki çocuğu da doktora götürmek,gözlük almak ya da ameliyat ettirmek bu aileyi çok çok aşan şeylerdi.Ancak asla bunlar bir çocuğun eğitim öğretim hakkından mahrum bırakılması için geçerli bahaneler olamazdı.Aylarca babayı ikna için görüşmeler yaptık,gerek yüz yüze,gerek telefonla…
2009-2010 eğitim-öğretim yılına başladığımızda aileye sormadan çocuklardan büyük olan Sinan’ı 1.sınıfa kaydettik.Artık sadece öğrencinin okula devamını sağlamak kalmıştı.Babayla yapılan sürekli görüşmelerimiz nihayet meyvesini verdi ve Sinan amca kızlarıyla birlikte okula ara sıra da olsa gelip gitmeye başladı.Diğer çocuklardan görüntü itibariyle çok farklı olduğunun farkındaydı.Buda onu rahatsız ediyordu ki inanılmaz içine dönük,yanına yaklaştığınız an dahi size söylediğini asla duyamayacağınız kadar kısık sesle konuşan güvensiz ancak son derece zeki bir çocuktu.Defterine yazı yazmak için eğildiğinde öğretmeni olarak çoğu zaman içim parçalanıyordu.Tahtayı göremiyor bu yüzden sürekli ağlıyordu.Elimden gelen her şeyi yapıyordum Sinan için.Ama en azından bir gözlük kullanması gerekiyordu Sinan’ın.Okula gelmek için ayağına giyebileceği bir ayakkabısı yoktu,Akkuş’un soğuk ve çetin hava şartlarından onu koruyacak bir montu bile yoktu Sinan’ın.Ama Sinan bu olumsuzluklara rağmen verilen her şeyi alıyor,öğreniyor öğrendikçe gelişiyordu.
Birgün Kardeşini Seç sitesinden bir telefon aldık.Nermin KAYHAN hanımefendi Norveç’ten arıyor okulumuzdan bir kız öğrencimizin ablası olmak istediğini söylüyordu.Kız çocukları mutlaka okumalı diyordu ki ne güzel söylüyordu.Çok mutlu olduk.O dönemde önceliğimiz Sinan olduğu için Nermin Hanım’a uzun uzun Sinan’ı anlattık,fotoğraflarını gönderip öğrenciyi daha yakından tanımasını sağladık.Ve Nermin Hanım bu konuya kayıtsız kalmayıp Sinan’ın sadece tedavi masraflarını üstlenmeyip onu ve yine bir kız öğrencimizi kardeş seçti.Okulda ve Sinanlar’ın evinde bayram havası yaşandı o hafta.Bize hemen tedavi masraflarını ve Sinan’ın acil ihtiyaçlarını karşılamak için belli bir miktar para gönderdi.Eğitim ile ilgili hiçbir konuya kayıtsız kalamayan ve tüm gücüyle destek veren İlçe Milli Eğitim Şube Müdürümüz Sedayi ALTUN ile birlikte Ordu Özel Gözde Lazer Tıp Merkezi’nden randevu aldık.Ve Sinan’ı Şube Müdürümüz Sedayi ALTUN’la birlikte Ordu’ya tedaviye götürdük.
Sinan için yavaş yavaş karanlıkta bir mum yanmaya başlamıştı bile…Hastaneye vardığımızda her şey o kadar ilginç gelişti ki film gibiydi.Hastane personeli Sinan’ı bağrına bastı.Sinan için her türlü kolaylığı sağladılar.Özellikle Sinan’ı bir hayırseverin hastaneye gönderdiğini duyunca tüm imkanlarını seferber ettiler.Sinan’ın aynı durumda Sinan’dan daha küçük bir kardeşi olduğunu da öğrenen hastane çalışanlarından Veda Hanım Sinan’ın kardeşini de getirmemiz için bize rica da bulundu.Sinan’ın kardeşi Servet’in de tüm tedavi masraflarını o üstlenecekti.Mutluluğumuz tarif edilemez boyuttaydı o anda.Sinan’ın göz muayenesi yapıldı ve Sinan’a 5 numara gözlük yazıldı.Sedayi Bey ile birlikte Sinan’ın gözlüğünü almaya Veda Hanım öncülüğünde Gül Optiğe gittik ve orda da inanılmayacak kadar ilgi gördük,yardım aldık Sinan için.Veda Hanım orada çalışanlardan Sinan’ın kardeşi Servet için de söz alarak iki tane küçücük pırıl pırıl çocuğumuzun ışığa kavuşması için vesile oldu.
Nermin KAYHAN Hanımefendinin gönderdiği tedavi parasının artanıyla okulumuz öğretmenlerinden Semayil ŞEN ve Gülşah AFACAN ile birlikte Sinan’a ayrıca bot,parke,atkı,bere,kırtasiye ihtiyaçlarının tamamı,temizlik malzemeleri ve oyuncak aldık.
Bir hafta sonra da Servet’i gönderdik anne ve babasıyla aynı hastaneye.Veda Hanım söz verdiği gibi anne ve babaya tek kuruş harcatmadan öğrencimizin tüm masrafını karşılayarak hastanedeki tedavisini üstlenmiş,Gül Optikte söz verdiği gibi Servet’in 6 numara gözlüğünü karşıladı.Servet’de artık ana sınıfımıza kayıt edildi ve o sayede oda hayata küçücük bir adım atarak merhaba dedi.
Bu çocuklar artık dünyayı bizim gözümüzle görüyorlar, pırıl pırıl bakıyorlar ve gülümsüyorlar. Teşekkür ederim öğrencilerim adına Nermin KAYHAN, Sedayi ALTUN, Gözde Lazer Tıp Merkezi’nin tüm çalışanları, Gül Optik ve Veda Hanım. Sizlere her zaman minnettar kalacak iki küçük kalp var artık. Yüreğinize sağlık.
Hülya EYİGÜN
SİTE YÖNETİMİ: Bu haberi yaparken şöyle bir göz atıp haberi yaptık. Haberi yayına verince, yayındaki hali ile bir site ziyaretçisi gibi okumak istedik. Acele etmeden yavaş yavaş okuduk. Hem okuyorduk. Hemde gözlerimizin yaşına hakim olamıyorduk. Bu iki öğrencilerimizin durumuna çok üzülmüştük. Ailesinin maddi imkansızlığına üzülmüştük. Üzüntü göz yaşları akıyordu. Diğer taraftan ise, Okuldaki duyarlı Öğretmen ve diğer çalışanların özverili çalışmaları, her zaman ki gibi Sedayi Hocanın bitmek tükenmek bilmeyen Öğrenci sevgisi, Yardım etme sevgisi, Yurt dışından duyarlı hanım efendinin davranışı, bu davranış ki bizler kulağımızın dibindeki sorunları göremiyoruz. Ordu’daki göz hastanesi, göz Doktoru ve devamında ise Gözlükçü’nün verdiği desteği okuyunca akan sevinç gözyaşları, duygularımız birbirine karışmıştı. Bu sevgili iki yavrunun sevinç hallerini vede sınıfındaki arkadaşlarının sevinçleri, dayanışması Allahım ne güzel davranışlar bunlar. Tebrik ediyoruz bu kadar duyarlı ve özverili çalışma ve davranışta bulunan Elleri öpülesi Öğretmenlere, İdarecilere ve Yardım Severlere ve duyarlı belediye Başkanı Metin beye çok teşekkür ediyoruz.
Bir konuda açıklama yapmayı uygun görüyoruz. Çayıralanlılar çok duyarlılar, Lütfen, Yardıma muhtaç aileleri, öğrencileri ve sağlık sorunu olup maddi durumu yeterli olmayan konularda ve benzer konularda, sitemize geniş içerikli haberler gönderilirse inanın Çayıralan bir bütün olur. Akkuşlular bir bütün olur ve gülmeyen yüzler güler, Ağlayanlar güler.
Çocukları ışığımı gördü..??? Işıklar çocukları mı gördü..??? Bence çocuklar ışğıa kavuşmadı, ışıklar çocuklara kavuştu..Ne deyim Hülya hocam ne yazayım..Hangi kelimeler çocukların sevincinden duyduğunuz hazzı tarif edebilirki..? Sizin nezinide bu işe yardımcı olan herkesi cani gönülden kutluyorum…Mükafatınızı Allah misliyle versin..İki cihanda da yolunuz ışık olsun..